Terugblik uitreiking Edgar Stene Awards
Hoe kan een patiëntenorganisatie de kwaliteit van jouw leven verbeteren? Deze vraag vormde de basis voor de jaarlijkse Edgar Stene schrijfwedstrijd voor mensen met reuma. Het leverde prachtige verhalen op. Op zaterdag 3 februari zette ReumaZorg Nederland niet alleen de prijswinnaars maar alle schrijvers van een mooi verhaal in het zonnetje.
Yvonne, Hilde. Annemarie
Eerste prijswinnaar: Hilde Koning
In haar verhaal “Het wonder dat leven heet” schrijft Hilde Koning over hoe zij terecht komt in een storm en hoe een omvallende boom haar net mist. Ze beseft zich dat ze ontzettend veel geluk heeft gehad en het een wonder is dat ze leeft. Hilde begint haar verhaal dan ook met de pakkende zin: “You can hope for a miracle in your life, or you realize that your life is the miracle.”.
Zo’n tien jaar geleden krijgt Hilde last van klachten. Dit zorgt er dan ook voor dat ze haar drukke baan op moet geven. Niet veel later krijgt ze de diagnose reuma. Vrijwilligerswerk geeft haar weer een doel in het leven, en een goed gevoel. Desondanks heeft de schrijver te maken met drie grote verliezen; haar gezondheid, carrière en relatie. Naast vechten tegen de reuma, is ze ook elke dag in gevecht tegen zichzelf. Ze voelt haar energie uitdoven. Dan wordt ze verrast door een idee. Ze schrijft: ‘Hoe mooi zou het zijn als ik van de ‘last’ van het hebben van een chronische ziekte mijn kracht zou kunnen maken?’
De schrijver komt in aanraking met een patiëntenorganisatie waar ze vrijwilliger wordt. De schrijver ontdekt nieuwe kanten van zichzelf en vindt het lotgenotencontact fijn. De betrokkenheid van de organisatie voelt voor haar als een verrijking van haar leven en een geschenk. Het geeft energie en inspiratie, en maakt haar leergierig en nieuwsgierig. Maar ze kan vooral volledig zichzelf zijn en is daardoor gelukkiger. De schrijver staat weer in haar kracht en kan haar reuma beter accepteren. Het geeft haar enorm veel voldoening om haar ervaringen te mogen delen en hiermee andere mensen iets te kunnen geven.
Tweede prijswinnaar: Annemarie Dorjée
In haar verhaal “Een zorgeloze ontmoeting” raakt Annemarie je meteen met de ontmoeting die zij heeft met haar dierbare vriendin op de reumapoli. Direct wordt duidelijk wat voor bijzondere band zij hebben. Des te harder komt het overlijden van deze vriendin binnen. In haar verhaal neemt Annemarie ons mee in hoe zij haar goede vriendin leert kennen tijdens haar vrijwilligerswerk voor een patiëntenorganisatie.
Ze komt in aanraking met deze patiëntenorganisatie wanneer zij een zelfmanagement training voor jongeren volgt. De bevestiging en herkenning van andere jongeren met reuma is een hele waardevolle ervaring. Dit leidt tot een ander gevoel bij de schrijfster over haar reuma: ’Van alleen een ziekte die bij mij hoort, veranderde dit gevoel naar een ziekte die bij mij ‘hoort én die mij sterker maakt’. Met goede moed begint zij aan haar vrijwilligerswerk, waar ze jongeren helpt met reuma om te gaan. Ze houdt hier een heel netwerk van dierbare vriendinnen aan over. Helaas heeft ze inmiddels twee van deze vriendinnen op veel te jonge leeftijd verloren. Maar de verbondenheid en herinneringen blijven nog steeds het meest waardevolle cadeau voor Annemarie.
Derde prijswinnaar: Yvonne Balvers
Met haar verhaal “Samen reuma hebben” vertelt Yvonne haar verhaal over hoe ze lang alleen reuma heeft gehad. In een ziekenhuisbed, 17 jaar oud, hoort ze gesprekken tussen twee mensen met reuma die alleen maar praten over alle pijn, beperkingen, en vervelende ervaringen. Ze kan zich niet afsluiten van de sfeer van rampzaligheid en besluit zelf absoluut geen contact met lotgenoten te willen. Echter, 32 jaar later besluit de schrijfster dat ze meer moet gaan bewegen om haar gewrichten ondanks de reuma zo soepel mogelijk te houden. Zo komt ze terecht bij een beweeggroep voor mensen met reuma.
Na een aantal weken in deze beweeggroep ontdekt ze dat het niet alleen hoeft te gaan over de negatieve kanten van reuma. Er wordt gelachen en er worden tips uitgewisseld over het omgaan met reuma. De beweeggroep wordt georganiseerd door een lokale reumapatiëntenvereniging. Als de voorzitter van de vereniging haar vraagt om lid te worden, denkt ze, waarom niet? Weer 13 jaar later staat de schrijfster in de plaatselijke krant. De reuma-vereniging bestaat namelijk 25 jaar en ze vertelt over wat die vereniging allemaal onderneemt: een beweeggroep, het geven van voorlichting en het creëren van onderlinge steun en begrip. De schrijfster is inmiddels secretaris van de vereniging en wordt later voorzitter.
Naast het werk bij de patiëntenvereniging, is Yvonne een grote steun voor haar vriendinnen met reuma en andersom. Ze schrijft: ‘We geven elkaar advies, leven mee, kunnen twijfels en onzekerheden tonen en lachen met elkaar.’ Een patiëntenorganisatie geeft je ook kennis, vaardigheden en ondersteuning om met reuma om te gaan. ‘Ik kan mijn verhaal laten horen, anderen inspireren.’ Want, zo besluit de schrijfster pakkend, ‘reuma hoef je echt niet alleen te hebben.’
Gefeliciteerd
Op zaterdag 3 februari zette ReumaZorg Nederland niet alleen deze prijswinnaars maar alle schrijvers van een mooi verhaal in het zonnetje. Zo kregen alle overige inzenders een eervolle vermelding en een attentie als dank voor hun verhaal. Gefeliciteerd aan alle schrijvers en bedankt voor de mooie verhalen! Wij zullen vanaf 20 maart iedere woensdag ieder van deze verhalen als nieuwsbericht delen op onze website.
Edgar Stene Prijs
Het winnende verhaal van Hilde Koning doet mee aan de internationale Edgar Stene prijs. In maart maken wij via een nieuwsbericht op onze website en via Facebook bekend of Hilde tot de gelukkige internationale prijswinnaars behoort. Tot die tijd kan haar verhaal helaas nog niet worden gepubliceerd.
