Reactieve artritis – diagnose
Huisarts
Als je ziek wordt of klachten hebt, die maar niet weggaan, dan ga je met je klachten naar de huisarts. Je huisarts is de eerste medische behandelaar om je klachten te behandelen. Lukt het niet om je klachten goed te behandelen, dan zal de huisarts samen met jou kijken naar verdere behandeling. Je huisarts kan je doorsturen naar de reumatoloog of een andere dokter in het ziekenhuis of een kliniek.
Diagnose
De huisarts en de dokter in het ziekenhuis of een kliniek geeft je een diagnose op basis van:
• een gesprek met jou over je klachten.
• wat er bij je gevonden wordt met lichamelijk onderzoek.
• de uitslagen van bloedonderzoek en andere onderzoeken.
Wat vraagt de dokter?
• wat zijn je klachten?
• hoe zijn je klachten ontstaan?
• welke klachten of ziekten heb je al eerder gehad?
• wanneer heb je last van je klachten?
• wat verergert je klachten?
• welke medicijnen gebruik je al?
• hoe ziet je dagindeling er ongeveer uit?
• wat voor werk doe je?
• komen er in je familie reumatische ziekten voor?
• ben je ook onder behandeling bij een andere dokter?
Lichamelijk onderzoek
De dokter zal ook vragen of je de afgelopen weken een infectie in je keel, darmen, urinewegen of geslachtsorganen hebt gehad. Je klachten, 2 tot 4 weken na een keel-, maag-, darm-, urineweg- of genitale infectie, kunnen ontstaan door reactieve artritis. De dokter zal dan je ontlasting, urine, bloed en afgescheiden lichaamsvocht van je geslachtsorganen op bacteriën laten onderzoeken. Bacteriën van een eerdere darminfectie zijn vaak niet meer op te sporen na de infectie.
• Chlamydia-infectie test
De dokter kan een Chlamydia-test bij je laten doen. De chlamydia-bacterie zorgt voor besmetting van je plasbuis, je anus, je keel of van de baarmoedermond.
Klachten bij vrouwen zijn – pijn of een branderig gevoel bij het plassen – pijn en bloedverlies tijdens of na het vrijen – bloedverlies, terwijl je niet ongesteld bent – veel meer vaginale afscheiding – jeuk bij de anus – (bloederige) afscheiding bij de ontlasting of diarree – erge pijn in je onderbuik met of zonder koorts – bekkenontsteking met koorts.
Klachten bij mannen zijn – pijn of branderig gevoel bij het plassen – afscheiding uit de plasbuis, vooral ‘s morgens – jeuk bij de anus – (bloederige) afscheiding bij de ontlasting en diarree – pijn in de balzak.
• Gewrichtspunctie
Als je pijn en zwelling in een gewricht hebt, de huid er omheen rood is en je hierdoor beperkt bent in het bewegen, dan kan de dokter een gewrichtspunctie (arthrocentesis) laten doen. Bij een gewrichtspunctie haalt de dokter met een injectie wat vocht uit een gezwollen gewricht. Het vocht uit je ontstoken gewricht wordt onderzocht op aanwezige ontstekingscellen.
Bloedonderzoek
• Bloedbezinking (BSE)
Bloedbezinking (BSE) is een laboratoriumtest die de bezinkingssnelheid van je rode bloedcellen (erytrocyten) meet. Bij deze test wordt de snelheid gemeten, waarmee de rode bloedcellen door de zwaartekracht uitzakken in een rechtopstaand, smal buisje met bloed. Het bovenste deel van het bloed in de buis is het plasma, dat na het uitzakken van de rode bloedcellen zichtbaar wordt als een kolom heldere, gelige vloeistof. De lengte van deze kolom plasma wordt na één uur tijd gemeten en uitgedrukt in millimeters per uur (mm/uur). Als je een infectie hebt, die een ontsteking veroorzaakt, hebben je rode bloedcellen de neiging om samen te klonteren. Hierdoor worden ze zwaarder, zodat ze sneller bezinken. Hoe sneller je rode bloedcellen bezinken, hoe hoger je BSE. Een hoge BSE geeft een actieve ontsteking in je lichaam aan. Deze bloedtest stelt geen diagnose van één specifieke ziekte. In plaats daarvan helpt het de dokter om vast te stellen of je een ontsteking hebt.
• C-reactive protein (CRP)
C-reactive protein (CRP) is een stof die door je lever wordt aangemaakt als reactie op een ontsteking. Een hoog gehalte van CRP in het bloed is een marker van een ontsteking. Hoge CRP-waarden kunnen ook aangeven, dat er een ontsteking in de bloedvaten van je hart is. Je hebt dan een hoger risico op een hartaanval. Maar de CRP-test is een niet-specifieke test en CRP-niveaus kunnen in elke ontstekingsaandoening verhoogd zijn.
• Erfelijke factor HLA-B27
HLA betekent Humaan Leukocyten Antigen en de HLA-eiwitten zijn actief bij de bestrijding van de ziekteverwekkers door de witte bloedcellen in je lichaam. De dokter kijkt of de erfelijke factor HLA-B27 in je bloed aanwezig is. Bij 70%-80% van de mensen met reactieve artritis is het gen HLA-B27 aanwezig. Het hebben van HLA-B27 zegt niets over de ernst van je ziekte of het verloop ervan.
Diagnose
Om de diagnose reactieve artritis te stellen, zal je dokter de uitslagen van verschillende onderzoeken bekijken. De diagnose is soms moeilijk, omdat niet iedereen alle symptomen, die horen bij reactieve artritis, tegelijkertijd krijgt. Je kunt bijvoorbeeld eerst een plasbuisontsteking (urethritis) krijgen. De urethra (plasbuis) is de buis, die de urine van je blaas naar buiten je lichaam vervoerd. Pijn bij het plassen is het belangrijkste teken van urethritis, die meestal wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. Een ontsteking in je gewrichten door deze bacteriële infectie kan pas veel later naar buiten komen.
Na de diagnose
Na de diagnose bespreekt je dokter samen met jou welke behandeling het beste voor jou kan zijn en wordt er een keuze voor een behandeling genomen. Je kunt ook naar een andere dokter of een andere zorgverlener, bijvoorbeeld een fysiotherapeut, doorverwezen worden.