Edgar Stene Prijs 2021 – Paula

Paula Waterbeek: eervolle vermelding

Digitalisering met reuma

Ja dat is een goede topic en dit is iets wat ik graag zal willen alleen heb ik helaas hier geen ervaring mee, wat heel erg jammer is want ik ben een reuma patiënt en heb ook artrose, daarbij ben ik ook geveld door de Coronagriep en zit al voor de 5de week thuis.

De vraag is zal het beeldbellen voor mij het makkelijker maken in deze corona periode, ja dat denk ik wel vooral de menselijk interactie met mijn arts en juist in deze tijd in deze digitale tijdperk zal het toch een hele simpele oplossing zijn en zal het in feit allang bij elke arts geïntegreerd moeten worden.

Nu ben ik een dame van 56, ik wil wel graag met mijn tijd mee en ook graag gebruik maken van de moderne faciliteiten die er zijn en er voor zorgt dat alles beter kan verlopen dan wat het nu met me doet.

B.v. ik moet in de begin van de corona periode geïnjecteerd worden in mijn knie, ik krijgt een telefoontje van het ziekenhuis dat dit niet door kan gaan en zal vervolgens gebeld worden door de arts.
Ik krijg een belletje een nieuwe assistent arts nooit gezien en nooit gesproken die mij gaat vertellen waarom ik niet geprikt kan worden en wat ik zal kunnen doen. Ten eerste voel ik me daar niet prettig bij, want ik kan deze man niet, en ik heb andere afspraken qua begeleiding over mijn knieën met mijn eigen arts.
Niets is fijner dan je dan kan beeld bellen zodat je elkaar kunt zien dan krijg je meer interactie en creëer je ook meer vertrouwen omdat je in deze de arts kan zien, als je kunt telefoneren dan kan je ook beeldbellen in mijn beleving.

Ik krijg Corona, een heftige vorm maar ik mag gelukkig gewoon thuis blijven, maar ik krijg vragen. De griep duurt mij te lang, ik voel me erg moe, mijn hoofd tolt op mijn schouders, ik slik ook nog andere medicatie voor mijn ontstekingen. Dus ik bel de huisarts om mede te delen dat ik positief getest ben, vervolgens wordt mij beterschap toegewenst en als ik bijkomende klachten gaat krijgen dan moet ik bellen.

Nu die klachten kwamen, maar alles is telefonisch gedaan, wat is het mooier in dit geval het beeldbellen en waarom? Omdat de arts mij kan zien, ze kan aan mijn gezicht al zien hoe ik me voel, je kunt de medicatie laten zien wat je gebruikt, en de arts kan volgens mij dan ook veel beter een beeld van je creëren.
Voor mij schept het meer vertrouwen, het feit dat je iemand ziet in deze volledige isolatie, maar ook dat het gemakkelijker praat juist omdat je juist elkaar kan aankijken het gevoel dat de arts dichter bij je staat is fijner dan op afstand via de telefoon.

Dit zijn interacties wat ik vooral mis, dan krijg ik vragen voor de reumatoloog ook dit gaat zonder beeldbellen.
Wat ik merk is dat de hele interactie verdwijnt, zelfs wanneer je moet lachen om een grapje, telefonisch is erg klinisch en afstandelijk, juist nu verbinding zo belangenrijk is in deze corona periode maar ik denk ook voor in de toekomst het beeldbeelden belangrijker gaat worden, immers we komen in een nieuwe wereld terecht.
Ik denk ook dat het voor de arts het prettiger is en hierdoor efficiënter kan werken, zeker wanneer de patiënt op welke manier niet naar het spreekuur kan komen, dan is beeldbellen toch een hele fijne manier van handelen in deze moderne maatschappij waar de digitale tijdperk in een stroomversnelling is gekomen.

Dus ja met mijn reuma zal het zeker een optimale verbetering zijn, ook om juist tools te laten zien in huis die je hebt of nodig heb.
De tijd die je moet ondernemen wat veel energie kan kosten om naar het spreekuur te komen, wordt hierdoor een stuk makkelijker en fijner voor de reuma patiënt.
Hierdoor krijgt de arts ook veel meer overzicht van de patiënt, omdat de patiënt ook bepaalde dingen kan zien wat je in huis juist bemoeilijkt.
Dus voor mij zal het beeld telefoneren kunnen helpen voor interactie, vertrouwen, laten zien van je thuis situatie, het zien van je uiterlijk waar de arts kan zien hoe jij je voelt, het makkelijker maken omdat een bezoek naar het ziekenhuis veel energie kan kosten.

Natuurlijk is dit wennen, maar alles wat vooruitgang boekt en verandering met zich meeneemt is wennen, en ik denk dat door beeldbellen via de app of zoom of andere verbindingen juist een positieve ontwikkeling is waar we aan kunnen wennen.

Juryrapport
In het verhaal ‘Digitalisering met reuma’ gaat de schrijver in op de digitale ontwikkeling van het beeldbellen met je arts. Een ontwikkeling die vooral door corona een vlucht heeft genomen. Ook een ontwikkeling echter, waar de schrijver zelf tot nu toe niet van heeft kunnen profiteren. De consulten met de artsen, zoals de huisarts en de reumatoloog, zijn tijdens deze coronaperiode tot nu toe telefonisch gegaan. “Niets is fijner als je dan kan beeld bellen zodat je elkaar kunt zien.” zo vertelt de schrijver. “Dan krijg je meer interactie en creëer je ook meer vertrouwen omdat je in deze de arts kan zien. Als je kunt telefoneren dan kan je ook beeldbellen, is mijn beleving.”

Ook kan je met behulp van beeldbellen niet alleen vertellen hoe je je voelt maar dit ook laten zien. “Ze kan aan mijn gezicht al zien hoe ik me voel.” zo vertelt de schrijver. Je kan meer laten zien van jezelf, waardoor een arts een breder beeld van je krijgt. “omdat de patiënt ook bepaalde dingen kan laten zien wat je in huis juist bemoeilijkt .” zo maakt de schrijver duidelijk. En natuurlijk kan beeldbellen een fysiek bezoek aan het ziekenhuis besparen, wat weer tijd en energie bespaart.
De schrijver eindigt het verhaal met een positieve noot. “Alles wat vooruitgang boekt en verandering met zich meeneemt, is wennen.” “En ik denk dat beeldbellen via de app, of zoom of andere verbindingen juist een positieve ontwikkeling is waar we aan kunnen wennen.” Een mooi persoonlijk pleidooi voor meer beeldbellen in deze nieuwe wereld.