Axiale spondyloartritis – behandeling

Behandeling

De dokter gaat samen met jou kijken naar de beste medische behandeling met medicijnen voor je klachten. Je kunt hierbij gebruik maken van de 3 goede vragen. Je moet altijd achter je gekozen behandeling staan, want dan heeft een behandeling de beste kans van slagen.

Pijnstillers, die je zelf kunt aanschaffen zonder recept

Paracetamol (pijnstiller).
Paracetamol helpt tegen pijn en koorts, veroorzaakt geen maagproblemen, geeft meestal geen bijwerkingen en gaat goed samen met andere medicijnen. Paracetamol kun je overal zelf kopen in de winkels en je hoeft dus geen recept van de dokter te hebben.
NSAID.
Een NSAID is een pijnstiller. NSAID betekent Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs. Deze medicijnen remmen ontstekingen, zwelling, pijn, stijfheid en koorts in je lichaam, maar voorkomen geen schade aan je gewrichten. Ze bevatten geen steroïden, zoals bij corticosteroïden. Je kunt deze medicijnen met de werkzame stoffen diclofenac, naproxen en ibuprofen overal bij de drogist of in de supermarkt kopen. Je koopt de NSAID met een lage hoeveelheid van de werkzame stof. Je hoeft dus geen recept van de dokter te hebben.

Let op! Het is altijd belangrijk om aan de huisarts of je andere dokters te vertellen, dat je al zelf een NSAID bij de drogist of in de supermarkt koopt en gebruikt. Anders kun je teveel van de werkzame stof binnen krijgen, als de huisarts of dokter je een NSAID voorschrijft, die alleen in de apotheek op te halen is met recept.

Behandelingen bij axiale SpA

De behandeling van axiale spondyloartritis (axiale SpA) bestaat uit:
fysiotherapie of oefentherapie om verstijving van je wervelkolom (ruggengraat) te voorkomen. Als je sport en oefeningen doet, dan kun je, tijdens de actieve en rustige perioden van je ziekte, het ziekteproces vertragen.
medicijnen om de ontstekingen te verminderen.

Medicijnen

NSAID
NSAID betekent Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drug en wordt gebruikt als pijnstiller. Deze medicijnen hebben als werkzame stoffen ibuprofen, naproxen en diclofenac. Ze remmen de aanmaak van het hormoon prostaglandine, waardoor pijn, koorts en je ontsteking afnemen. Een hormoon is een stofje, dat je lichaam zelf aanmaakt en dat via de bloedbaan je organen en weefsels aanstuurt om allerlei lichaamsfuncties te regelen, zoals je bloeddruk. Prostaglandines zijn nauw betrokken bij de vorming van maagslijmvlies en hebben zo een beschermende werking op de maagwand. Als je langere tijd een NSAID met een hogere hoeveelheid werkzame stof gebruikt, dan wordt je maagslijmvlies steeds dunner en kan de maagwand geïrriteerd raken door het maagzuur. Je krijgt daarom ook een maagzuurremmer voorgeschreven. NSAIDs remmen ontstekingen, zwelling, pijn, stijfheid en koorts in je lichaam, maar voorkomen geen schade aan je gewrichten. De medicijnen bevatten geen steroïden, zoals bij corticosteroïden. Bij de dokter krijg je een hogere hoeveelheid van de werkzame stof voorgeschreven op recept.
• Corticosteroïden
Zijn je klachten ernstig of reageert je lichaam niet op de medicijnen, die je ontstekingen moeten afremmen, dan kan je dokter een corticosteroïd met de werkzame stof prednison voorschrijven. Corticosteroïden zijn medicijnen, die de afweerreactie in je lichaam versterken en je ontstekingen onderdrukken. Een corticosteroïd is een kunstmatig gemaakt bijnierschorshormoon uit de fabriek. De werking van dit medicijn is hetzelfde als dat van het natuurlijke hormoon, dat je lichaam in je bijnieren (bijnierschors) aanmaakt. Je dokter schrijft een hoeveelheid corticosteroïd voor, die hoger is dan je lichaam normaal aanmaakt in je bijnieren. Zo kunnen de ontstekingen in je lichaam onderdrukt worden.
• csDMARD
Een conventional synthetic Disease-Modifying Anti Rheumatic Drug is een langzaam werkende reumaremmer. Het is geen pijnstiller. De csDMARDs onderdrukken je afweersysteem, zodat de chronische ontstekingen in je gewrichten afnemen en stoppen. Pas twee tot drie maanden na de start van een behandeling ga je merken, dat de ontstekingen in je gewrichten afnemen. De pijn wordt dan minder, je hebt minder zwellingen en je gewrichten voelen minder stijf aan. Onder csDMARDs vallen werkzame stoffen als methotrexaat, sulfasalazine, goud, hydroxychloroquine, azathioprine, leflunomide en ciclosporine.
Voor onderdrukking van de ontstekingen, zwelling en pijn in de eerste weken van je behandeling kan je dokter ook een ontstekingsremmende pijnstiller (NSAID) of een ontstekingsremmer (corticosteroïd) erbij voorschrijven.
bDMARD
Een biological Disease-Modifying Anti-Rheumatic Drug is een biologisch medicijn, dat je afweersysteem kan versterken. Als je gezond bent, dan maakt je afweersysteem zelf genoeg antistoffen aan om zich te verdedigen tegen ziekteverwekkers, zoals virussen en bacteriën. Als je een chronische ontstekingsziekte hebt, gebeurt dat niet goed en vallen je witte bloedcellen ook je gezonde eigen lichaamscellen aan. TNF-alfaremmers en Interleukine-remmers zijn biologicals (bDMARDs). Je dokter zal eerst controleren of je geen andere infecties, tuberculose, kans op hartfalen of een kwaadaardige ziekte hebt. Deze kunnen verergeren door een behandeling met een biological en moeten dus eerst worden behandeld door je dokter. Vooral de TNF-α blokkerende medicijnen worden voorgeschreven als je axiale SpA hebt. Deze remmen het ontstekingseiwit TNF-α in je lichaam en zijn zeer effectief in het verminderen van je ziekteactiviteit. Een medicijn met een Interleukine-remmer remt weer interleukine-17 (IL-17A), een ontstekingseiwit in je lichaam.
Biosimilar
Een biosimilar is een biologisch medicijn, dat erg lijkt op het originele medicijn, de biological. De originele biological (bDMARD) wordt ook wel het referentiemedicijn genoemd. Als het referentiemedicijn een aantal jaren op de markt is, mogen andere fabrikanten het namaken. Omdat biologische medicijnen gemaakt worden door een levend organisme, zijn ze nooit helemaal hetzelfde. Dit geldt zowel voor de originele biologicals als de biosimilars. Een biosimilar werkt even goed en is even veilig als een biological.

Chirurgische behandeling

• Een operatie kan traumatische fracturen aan je wervelkolom (ruggengraat) en overtollige flexie-verschijnselen van je nek corrigeren, als je nek niet recht te krijgen is. Traumatische fracturen zijn gebroken botten, die je hebt vanwege een verwonding of een ongeval. Flexie is het vermogen van je gewrichten om te buigen, zodat je bijvoorbeeld kunt lopen, schrijven en je nek buigen. De flexie wordt mogelijk gemaakt door een laagje kraakbeen aan het uiteinde van je botten met daartussen een laagje gewrichtssmeer. Het kraakbeen en het laagje gewrichtssmeer zorgen ervoor, dat je botten zonder pijn en moeite langs elkaar kunnen bewegen. De gewrichtsbanden en het gewrichtskapsel zorgen ervoor, dat de botten tijdens flexie niet uit de kom schieten.
Je kunt te maken krijgen met verminderde flexie door artrose en artritis. Bij artrose doet flexie van de aangetaste gewrichten veel pijn en gaat het bovendien vaak moeizamer. De ernst van de aandoening en de pijn varieert. De pijn wordt dan ook niet veroorzaakt door het kraakbeen of het bot zelf, maar vooral door de spieren die om het gewricht heen zitten. Bij artritis is er sprake van een ontsteking in gewrichten. Dit veroorzaakt niet alleen pijn bij drukking en flexie van het gewricht, maar geeft ook andere symptomen: vermoeidheid, koorts en roodheid van de huid.
Plaatsen van een kunstprothese
Een orthopedisch chirurg kan een gedeeltelijke of gehele kunstprothese plaatsen als je door functieverlies invalide kunt worden. De meest gebruikte kunstprotheses zijn de schouder-, heup- en knieprotheses. Daarnaast zijn er nog kunstprotheses voor andere gewrichten (elleboog, pols en enkel).

Help mee