Bo heeft artritis psoriatica en vertelt tijdens het symposium ‘Reuma en dan’ haar persoonlijke verhaal over de aanloop naar haar diagnose en hoe zij sindsdien met reuma heeft leren leven. Op een ochtend stond Bo op en had pijn in haar knie. Ze ging ervan uit dat ze gewoon een verkeerde beweging had gemaakt, maar de pijn verdween niet. Het werd steeds erger. Zo erg zelfs dat ze een bezemstok pakte ter ondersteuning. Toch ging ze niet naar de huisarts… het gaat vast wel weer over, dacht ze.
De diagnose
De diagnoseIn die periode moest Bo naar de dermatoloog voor haar psoriasis, waar ze al sinds haar 16e last van heeft. Ze vertelde tussen neus en lippen door dat ze ook nog pijn had aan haar knie. Op dat moment had Bo een goed oplettende dermatoloog. Die zette het balletje aan het rollen bij de reumatoloog; de diagnose artritis psoriatica (AP) was snel gesteld.
De diagnose resulteerde in grote onrust bij Bo. Ze had met de psoriasis al een auto-immuun ziekte, waarom verdiende zij er nu nog een? Ook was ze bang om vroeg ‘oud’ te zijn en om in een rolstoel te eindigen.
Medicatie
Ze startte met methotrexaat en was veel misselijk. Daarom stapte Bo over op andere medicatie. Naast reuma heeft Bo een groter risico op hart- en vaatziekten, een co-morbiditeit die vaak voorkomt bij reuma maar die ook in de familie voorkomt.
Dieptepunt
Door het aan huis gekluisterd zijn vanwege de reuma verloor Bo haar baan, veel vriendschappen en kreeg ze steeds minder vertrouwen in zichzelf. Ook holde haar conditie achteruit. “Ik eindigde in een slachtoffer rol.” vertelt Bo. “Ik wilde graag meer bewegen maar twijfelde ‘kan ik het wel, mag ik het wel?’. Dat was het dieptepunt.”
De weg terug
De weg terugBo besluit actie te ondernemen en start met hydrotherapie. Het geeft haar vertrouwen. Daarna loopt ze de Mariekenloop, de Zevenheuvelennacht en als hoogtepunt de Nijmeegse Vierdaagse. “Daar waar ik vroeger dacht, ‘ik heb reuma dus ik kan niks meer’, heb ik nu geleerd om te kijken naar wat ik wel kan. De reuma heeft mijn leven veranderd. Het is niet hoe ik mijn leven voor me zag, maar de reuma heeft mij ook veel geboden. Ik heb leren accepteren dat de ziekte een deel van mijn leven is maar het bepaalt het niet.”
